geheugensteun

​

het stond geschreven op zijn hand 

opdat hij het niet vergeten zou 

een berg woorden in twee kruisende lijnen 

langzaam vervaagden zij 

verdwenen in de poriën van zijn huid 

werden opgeslokt als water in een spons 

de boodschap zwemt nu in zijn bloed

baant zich een weg door het zompige lichaam 

het zal er altijd zijn. het is vergeten.